hangi mektebin şen kızıdır gözlerin,
umuda dalgalanan saçların,
tel tel taşır seni bana...
pamuk ellerinin ırgatını,
kim toplar?
kim sular gözlerindeki feri?



maziye dönen başların arasından...
dert kemiren dişlerin arasından,
çıkıp gelmiş bu yürek...
tay çağına tok,
var çağında yok bu yürek...


her bakışla açılmaz yürekteki gizli sandık,
sevmenin yükünü almalısın omuzlarına,
kalbinin tüm kırılgan parçalarını kırmalısın...
tunçtan ihanetleri utançla kovmalısın yüreğinden,
güneş işte o zaman erir.
buz işte o zaman kaynar,



güzelim her söz tat vermez arıya,
arı bal alacağı çiçeği bilir.
ama bazı yürekler sahte söz yapar,
kalp kovanında...
içinde şiirler vızıldaşır...
örter hataları petek petek,
bir düşte gör bu kovana...
öptürür el etek...

aşk bal bekler,
gönül kuşu konacak dal bekler.
saflığını yitirmiş göz polenleri göremez,
yitirir "o"nun gözündeki beni,
hataları görecek bir yol bekler.


o zaman şerbetle kanarsın,
bir çiçekten aldığın balı,
bin çiçekte ararsın:
saf değilse sevdanın balı...
dert tadarsın kaşık kaşık.
gönlün dertlerle dünden aşık,




yeter artık...
neden yürekteki bu karlar,
neden çiçeklenmeyecek gönlümün dalı,
al kirazlar, mor üzümler vermeyecek?
tatmayacak aşk ustaları sevda şarabımdan...

artık yeter...
avuçlarındaki kelebeği bırak artık,
görmüyor musun ısındı kalbim.
Çağla diyor yüreğimdeki dereler.


sen hala yüreğimin kabak tepelerini görmüyor musun?
nasılda yeşillendi...
renk renk sen açtın oralarda,
duymuyor musun bahçedeki sesi,
fesleğenler sana şarkı yakmış...
sevda makamında.




insafı yoksa yürekteki saatin,
gözlerin dilinden anlamaz zaman,
çözemez sözlerdeki bilmeceyi,
duyamaz gönüldeki masalı,
anlatamaz bu hikayeyi.
çalamaz bu şiirde yürekteki şen sazı.