Dinle dostum
Satır aralarına sığmıyor zaman
Koca bir ömrü hangi kalem yazar ki
Susturulan diller sözcüklere yasaklı
Lügâtlarda arama tabir-i caizleri
Sen hiç dikenli yollardan geçtin mi
Ayakların şerha şerha yarıldı mı
Dermanı merhemine tuz bastın mı

Ne bilirsin
Gülümseyen yüzlerin maskesini
Yangınları söndüren buruk kıvrımları
Pas tutmuş yüreklerin hücrelerini

Çizgilere bak
Derine işlenmiş hünerli ellerde
Kusursuz dolmuş yanağında gamzeler
Pıhtı atıyor kan kalbe
Canı gitmiş beden ruh yükselmekte
Soluk alışına bırakmış var olmayı
Sönük tüm şehrin ışıkları
Uyum yasası gecenin üstünde

Güneşi tut
Göz kamaştıran ışığında mumlar
Işık ışıkla aydınlatılır mı
Sinsi karanlığın dehlizleri
Adımı boş düşen koca bir boşluk
Yılan kıvrımlarında yolların inceliği

Kızıl güllere bak
Yapraklarında bülbülün gözyaşları
Sus pus olmuş inleyen nağmeler
Moloz yığına dönen has bahçeler
El-ayak çekmiş bahçevan
Bülbülse çoktan yummuş gözünü

Dinle sesini
Gürül gürül çağlayan şelale
Sıfırın altında ısısı buzdan heykel
Denizin maviliği lacivertine boğulur
Grileşmiş suyu martıların leşleri yüzer

Hani karabataklar
Dalmış dibe çıkmadılar su yüzüne
Yer gökle birleşmiş ufukta
Ne gün doğar ne güneş batar

Bak dostum
Bu dünyanın çivisi elimde şimdi
Bir çekiç lazım bana
Hadi gel birlikte kuralım dengeyi
Vuralım çekiçle çatısına çatısına

BİRGÜL AL 31-01-2013