zamanın tik takları pilin yaşamını sınarken
ahşap gülümseyişle kırklarımdan geçtiniz
iki yan ayna kırıkları kulaklar kirişte
sırt sırta verdi kalbimiz

dinleyenim olursanız tüm kırlangıçlar havalanır
göze gelir bahar adınız anıldığında
dokunulmamış ten yanığı yeni esvap bürünür
ateş harlanır, yasak elmada kalır

sesiniz dudağıma değdiğinde ay köşesine çekilir

yokluğun ön koltuğuna keserseniz biletimi
nelerim hasar görmez vereceğiniz acıdan
söyleyin… ayrılıklara en güzel kim ağlar
kimin bacasından tüter son baharında efkar

yolculuğunuza konuk olduğumda yollar kısalır
aynanın yüzü güler, başı döner gök kubbenin
göğüs uçlarının biri diğerini kıskanır
çakmak alazlanır, incir yaprağı yerinden utanır

eliniz elime değdiğinde ay köşesinden çekilir

Mehmet Kuvvet