Kışlarım var benim çoğu ağır geçti
Kapattı yollarımı kar geçit vermedi
Gitti hain yar/ım bir daha dönmedi
Ömrüm ah-u zar ile öyle geçti gitti
Ak düştü saçlara gençlik oldu heba

Dünlere sordum kendimi bulamadım
Aynaya baktım sûrete yabancıyım
İsmim neydi kimdim hatırlayamadım
Fersiz gözlerimde donuk bakışlarım
Kalbim kırılmış iflâh olmaz bir daha

Kardelenim zirvede sarptı dağlarım
Kuru bir ağaçtı yeşermedi dallarım
Ah zalim felek nem kaldı alamadığın
Virân eyledin yurdu söndü ocağım
Can kalmadı tende çırpınışım boşa

Gönlümde bahara küskün gülmüyor
Cam kırığı dilim konuştukça batıyor
Günlerim azap güneşim doğmuyor
Geceler çok uzun sabahlar olmuyor
Yanar ciğerim gurbette ağladıkça

Bahar gelmez mi bir daha ömrüme
Yeşerir mi dallarım ötmez mi serçe
Açar mı çiçeklerim mavi yeşil pembe
Doğar mı güneş yine ışıl ışıl yüzüme
Öldü mü yüreğim geç mi kaldım yoksa

BİRGÜL AL 26-01-2013
İSTANBUL