bugün biraz nostalji takıldım
dolapta evrak ararken
ilişti gözlerime anı dolu
eski fotoğraf kutusu
ve;
çıkardım bir,iki
yirmi yıl öncesi
birkaç tane de
kırkın habercisi

önce siyah-beyazlardı
çocukluğum;
üç yaşında at üzerinde
korkudan ağlıyorum
kara önlüklü halim bile var
daldım otuz yıl geriye
neler yaşanmış neler
siyah-beyazdan griye

sonra renklendi resimler
büyüyorum sanki
asker olmuşum,yeğenim doğmuş
mutlu pozlar
içinde muhteşemdi o anlar
evlenmişim??????
oğlum olmuş
sarıkuzum kucağımda
tarifsiz bir heyecanla
ve
şuan on bir yaşında
hala sanki bebeğim
o eski fotoğraflar da

aksilik olmuş
yürümemiş evlilik
kapıyı açmış yalnızlık
fotoğrafta kalmamış üstelik
ne siyah nede beyazlık
sanki
o eski resimler gibi
yıprandık

hızına yetişmeye çalıştığım
hayat!
gök kuşağına ihtiyacım var
yağmurunu yağdır önce
şimşeksiz ve güneşle
kuşağın altından geçeceğim
mutlu
ve belki
o resimlerdeki sevince
bakarken torunumla
geçmişe acı acı gülünce