1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1360
Okunma
sessizliğime sığındığımda,
öfkemin tüm hallerini yaşadım.
hiç bitmeyeceğini bildiğim, bilmem kaç gecede...
biliyorum;
o karanlıklardaki gölgen de bir yalan!
arsızca o gülüşlerimin ardına gizlenen,
ağlamalarım gibi bir o kadar da gerçek..!
kulaklarımı tıkamak istiyorum bazen
duymamalıyım;
duvarlara defalarca çarpıp,
kulak zarımı yırtarcasına çınlatan sesini..
-------al git gülüşlerini,
-------dudaklarıma sinmiş o kokunu da al git...!
....diye kendi sessizliğimi bozarken ,
beynimin en ücra köşelerindeki sesleri
gırtlağımı yaka yaka içiyorum;
şişenin dibinde kalan içkimi..
her gün ama, her gün
dayanılmazlığının ötesine gidiyorum
ve her gece nasıl geri dönüyorum bilmiyorum
------
çok yorgunum....
şimdi biraz uyumak istiyorum...! /NergizA/
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz