köyler meralar birde ölü çocuklar
gerçekleri anlatmaya küçük bir kıvılcım yeterdi
kalemim niye sustu bilmiyorum...

şeytan sessizliğe tanıklık ediyor anlamıyorum
güneşin doğduğu yerlerde
artık her şey dilsiz...

alt yazı geçiyor şok haber, az sonra
yüzlerce insan katledilmiş
ortalık mahşer yeri
babalar bağırmakta analar zılgıt sessizliğinde
hangisine yanayım hangisine pınarlar akıtayım.

uzaktan seyretmekteyim
ne elim nede nasırlaşmış vicdanım
sadece ah vah etmekle yetiniyor...

sanırım bize kahpece susmayı öğrettiler
tehlikeli konuşmalar yaparsak, elimizdeki güzellikler alınacaktı
biz artık yarınların planı yapmadan, yaşamaya destur dedik
erteledik hayatı kocaman dünyaya sığamadık gitti.

ulan kim verdi bu alemi size yakıp yıktınız
insan gibi yaşamayı öğrenmeden
kan akıtıyorsunuz...

acı çekmekten korktuk değil mi?
başkaldırıyoruz...

orada bir can gitmiş, damarımdaki kanım kalbime akmıyor
günlerdir kontrolden çıktı
zemheri gürültülerim ...

sanki bu dünyanın sığınmacılarısınız
analarınızın çektiği acıları
onların anaları bacak arasında çekmedi sanki.

daha tüyü bitmemiş çocukları katlettiniz
her gün gözümün çukurlarında yüzlerce ölü.

asıllarını yok ediyorlar
çürümüş beyinlerde katliamlar sürüyor
siz Allah’ı unutmuşsunuz,
şeytanın neferleriyle sarmaş dolaş haldesiniz.

unutma yakılan her hanede duman tüter
ve bu duman sizlerin sonudur.

biz ne yapıyoruz ey insanlık
kaçmak kolayımıza mı geldi.

unutma ki yarınlar başka belalara gebedir
toprak bir gün ölü çocukları kusar ...





Sermin Çınar/İzmir




şiire ses olan sevgili Deniz Pınar yüreğine sağlık...