Hala alyansın takılı parmağımda
Siyah beyaz rüyalarım da küstü bana
Gözlerim kahrolası gittiğin karanlık yolda
Kulağım umutsuzca çalacak telefonda
Sensiz seneler baharlar kışlar geçtikçe
Sabrıma şahit olan dertli duvarlar
Çatlayıp bir bir üzerime yıkılıyorlar
Seni özledim bir tanem seni özledim

Nefesini odalarda gezen ayak seslerini
Şöyle yalandan kızar gibi kaşını çatışını
Beraber keyifle çay içtiğimiz saatleri
Radyoda çalan o eski türkülere
Gözlerini gözlerime dikerek eşlik etmeni
Seni özledim nur tanem seni özledim

Şimdi mevsim kış, aylardan şubat
Sıcak ağustos gecelerinde oturduğumuz
balkonumuz lapa lapa karlar altında
Güvercinler serçeler tünemiş,
sıra sıra demir parmaklıklara
Aynı senin yaptığın gibi usulca

Bir avuç yem atıyorum önlerine
Tenezzül edipte kanat çırpmıyorlar,
Karların içinde ki buğday tanelerine
Benim ellerim onlara yabancı sesim yalancı
Öksüz kalmış güvercinler serçeler
Umutla tanıdıkları anne sesini bekliyorlar

Bir tanem bu kışta sensiz geçti
Şimdi! Mevsim ilkbahar aylardan nisan
Hani senin çekirdekten diktiğin
Bahçemizde ki o cılız kayısı ağacı var ya
Bir görsen dalları tomurcuk tomurcuk
Belki bugün belki yarın ilk çiçeğini açacak
Sen görmedikten sonra
O beyaz çiçekler bana hüzün olacak

Özledim bir tanem seni özledim
Çok defa peşinden gelmek istedim
Bizi ayıran uçurumların kenarında gezdim
Olmadı bir tanem olmadı ayağım kaymadı
Bu canı Allah vermiş Azrail almalı
CENGİZ DAMAR