Allaha emanet olasınız

Sabiha Hanım teşekkürler bilgi ve duygu ürünü açıklamalarınız için.
Sayın Çelikli'ye de engin duyarlılığı ve dostluğu için şükranlarımı arz ederim ..
Yorumları şu anda okudum ....
...............
Şiiri tekrar okuyacağım ...
GÖZÜNÜZE ACI YAŞ DEĞMESİN ....

işte bu!

her iki samimi güzel dosta da alkışlar..

not: harar çok daha büyük çuvaldır

çuval 10 şinik (beş dolu) alır ortalama (80 Kg) ağırlık kaldırılabilir, taşımak için, harar 2,5 çuvalı havi saklamak içindir.

bir katkım olsun istedim
sizleri saygıyla alkışlıyorum.

Mustafa Bey
merhabalar irdeleyip araştırmanız içten düşüncelerinizi nezaketle paylaşmanız mutluluğumuzdur sağolasınız değerli ozan..:)



“Bazı kelimelerin şiire oturmadığını, estetik olmadığını düşünüyorum ..
Hemen ifade edeyim, Sepya, Haral, Kerip aşina olmadığım kelimeler”
“Sepya, Haral, Kerip”
***---------------


“garip kerip”
garip: yabancı.. kimsesiz, zavallı.. şaşılacak, tuhaf.. dokunaklı, hüzün veren..
kerip: garip

“ garip garip” ikilemesi yapmak yerine “garip kerip” ikilemesi yapılmış
ilk kelimenin son hecesinde ince ünlü bulunduğundan (ga-rip)--> (-i )
bunun arkasına gelen ikinci kelimenin hecelerinde
(ke- rip)--> ( e - i) hepsi ince ünlü olduğundan yani;
büyük ünlü uyumuna uyduğundan tercih edilmiş böylece söylemde akışkanlık sağlanmıştır

haral
“çuval ya da harar” söylemi yerine şiirin dokusuyla daha çok örtüştüğünden ve yapısal akışkanlığı nedeniyle “haral” tercih edilmiştir.


* **------------
" Güneş sepya ışıltı " ... ne kadar şiirsi ve anlamlı bilemedim...
sepya İt. seppia
a. (se'pya) 1. Mürekkep balığından alınan koyu siyah boya. 2. sf. Bu boya ile yapılan (resim).”

sepya İng. sepia-drawing

(Resim) 1. Mürekkep balığından çıkarılan bir çeşit koyu kahverengi resim boyası. 2. Sepya ile yapılmış suluçizi resim… eski, sararmış fotoğraflara hakim olan renk..


Bilindiği üzere yaşam enerjimiz “Güneş”
mutluluğun, aydınlığın, bağımsızlığın, evrensel hayatın ilahi adaletin,
astrolojik olarak bilinç merkezimizin,
mitolojik olarak Ra'nın sembolüdür vs ..


“Güneş sepya ışıltı demir parmak uyanır”

Güneş’in siyaha boyanması siyah ışıldaması artık manzaranın tablonun yaşam fotografının birtakım ellerde mutsuzluğa dönüştüğü .. bilinçlerin kasıtlı çeşitli argümanlarla yıkanarak karartılması.. özgürlüğün kısıtlanması .. firavunsal yapıya batıya atıf vs...vs

yukardaki açıklamalar ışığında tekrar irdelediğimizde kapalılık kalkacak farklı okumalarla anlam daha çok genişleyecektir..


****----------------------------

“Çitlembik kelimesini hangi anlamda kullandığınızı anlayamadım.
Çitlembik: Kara ağaçgillerden, düz kabuklu, kerestesi sert ve dayanıklı bir ağaç ....
Şiirde, nasırın eklemleri dayanıklı ağaç olan çitlembik gibi çatur çutur kırılıyor. Zayıf ağacınki mi kırılmalı ..
İnanın anlam bağları kuramadım”

Nasır:
1. Yardımcı, yardım eden, nusret veren. Resül-i Ekrem'in (A.S.M.) bir ismi.
2. En çok el ve ayağın sürekli sürtünmelere uğrayan noktalarında üst derinin kalınlaşması ve sertleşmesiyle oluşmuş deri


“…yeryüzünün nasırı” dizesi;

a) yeryüzünün yardımcısı yeryüzünün yardım edeni
b) yeryüzünün kalınlaşmış derisi… vs gibi düşünülebilir


Çitlembik:
1. Mercimekten biraz büyük, buruk lezzette meyvesi olan bir ağaç (ki aşılanırsa “Fıstık” elde edilir)
2. Bu ağacın mercimekten büyük, yuvarlak, buruk lezzette meyvesi. menengiç,(menengiş) çıtlık
3. Ufak tefek, esmer ve sevimli.


şiir teması kurgusu vurgusu duygusu mit i.. vs ile örtüşen
asonans aliteresyon ritim ahenk vs ile çıtırtının çıtırık narin yapının hissedilmesi için elzem olan kelime çitlembik ve diğerleri...

“Çitlembik eklemleri çitirder çatır çutur”

şiirde anlam genişliği sanatlı biçimde olabildiğince verilmeye çalışılmıştır
Ör:
çitlembik= ağaç --> kök – soy…
çitlembik= meyve --> insan…
…ve diğer anlamlar…

mitolojik açıdan bakarsak .. “Çitlembik” de çınar servi gibi kutsallık arz eden ağaçlardan...

(şifa özellikleri olan meyvesi, yaprakları, tohumları sakızı kullanılan yağı çıkarılan “menegiç” kahvesi olarak da içilen farklı bir fıstık türü çitlembik..)


ağacın insan soyu ile ilgili inancı “Uygur Menşe Efsanesi”nde de yer alır.
Uygurlar kendilerinin Karakum’da Tuğla ve Selenka nehirlerinin birleştiği yerde fıstık ve çam
fıstığı ağaçları arasına gökten inen ışıktan türediklerine, yani atalarının bu
ışığın, o ağaçları gebe bırakması sonucu dünyaya gelmiş olduklarına inanmaktaydılar”


“Oğuz destanına göre; Oğuzlar yerin ve göğün bütün kuvvetlerini ve
unsurlarını kendilerinde toplayarak meydana gelmişlerdi. Bu anlamda Türk
milletini meydana getiren unsurlar, yer ve göğün (makro-kozmoz) hem kutsal
hem de maddi varlıkları idiler. Bu düşüncenin bir ürünü olsa gerek;
Oğuz destanında, Oğuz Kağanın birinci karısı gökten inmişken, ikinci karısı
ise bir ağaç kovuğundan, yani; yerin sonsuzluklarından gelmişti. Böylece
Oğuzlar, soylarını yerin ve göğün kutsallıklarından almış oluyorlardı. “


dizeler yukardaki açıklamalarla ve edebi söz sanatları ışığında yeniden okunursa kapalı görüntüler mutlaka ortaya çıkacaktır..
ozan olmak ayrıcalık ayrı güzellik.. ozan dili ki halk dili..
söylemlerde eylemlerde halk açıklığı netliği duruluğu sever..
toplumsal kısa sürede algı için en kestirme en içten en doğru en güzel yol...
elbet edebi zenginlik adına gelişimler çeşitlemeler de kaçınılmaz
düşündüren araştırmaya sevk eden irdeleyen çalışmalarda bu arayışlar içinde kendi yolunu çizecek mecrasını bulacak insanoğlunun en iyiyi en güzeli arama serüveni yaşadıkça süregidecektir…

irdeleyen araştıran içten düşünce paylaşımınıza yorumunuza hayata kattığınız cümle güzelliklere gönül dolusu teşekkürler iyi ki varsınız değerli şair Mustafa dost..


sevgim saygım selamlarımla…