cemreler diz çökmüş
bir ateş bir sen düşmüş
kimi kimden istersin !

cemresine s_usuyor
toprağa oturuyor
bizde yok olmak için ,
sesleniyor ...
asaletiyle visaline


/ Cem olmuş gönüllere baharın aşkı gülizar
Bir varmış bir yokmuş cemalin aşkı gülizar /


o aşk !
senden benden biz doğmuş
bütün cemreler birleşiyor

havayı soluyorum !
güneş toplarmış benim için

toprak ana sesleniyor
neşelen !
yağmur danelerim
nadasa bırakılmışlık yeşillenir

benim için akmalısın
kırçiçeklerim papatyalarım
yedi renk açmalı gönlünde

pembe bulut içinde
taşlanmış taştanda katı kalplere
doğayı içirmeli
suyumdan yıldızları indirmelisin

/ Raks ederse her bir demde cemreyi gülizar
Güçlenir elbet hepsi bir ende baharı aşkı gülizar /

ve …
arzunun akrep kısgacında /
nokta nokta küllenmiş infilak saatim
son liman ,
son iskele ,
son durak ,
son kavşak ...
son toprak
titrelemelerimi
fark etmelisin ...

gerçekliğin kipinde
gerçeğin kadar
gerçeğim kadar gerçeğim

selam yolluyorum
havasına
suyuna
toprağına
dördüncü cemre ...
neredesin sen ?

Gülay GÖKTÜRK