Bizim zamana düştü hüznün kızıl yaprağı
Canlar aktı yangınlardan o kızıllığa
Yananlar yanmayanlara bırakmadı derman
Karardı coşkular söndü ışıklar
Renkler aheste aheste döndü siyaha

Kanayan şarkılardan inlemeli sesler kopuyor
Sazımızdan sözümüze acı bir sızı akıyor
Gönül kuşları bizi bir bir terkediyor
Güzelim Dünya ağır ağır kara bir batağa dönüyor
Nerdesin Efendim Nerdesin


Kurumuş dallara takıldı gökyüzündeki uçurtmalar
Çocuk sevdalarının,hayallerinin katili oluyor insanlar
Gel gör Efendim kendi içimizde ne hale geldik


Artık tadını alamaz olduk sevginin
Hoşgörünün ne olduğunu unuttuk
Saygı denen güzelliği kendimize dahi sunamaz olduk
Gel gör Efendim kardeşlik denen güzelliğimiz kayboluyor

Özümüzde hepimiz din kardeşiyiz der olduk
Sözümüzde hiçbirimiz senden bahsetmez olduk
Para pul,Mal mükten gayrısını görmez olduk
Nerdesin Efendim gel gör ümmetin ne hale gelmiş


Kimisi çekemez olmuş birbirini
Fitne fesat peşine düşmüş
Kimisi mal mülk servet düşkünü kesilmiş
Kumar sofralarında meze etmiş kendini
Nerdesin Efendim Gel gör ümmetin ne hale gelmiş


Oysa sen ümmetinden kimseye bunları öğretmedin
Sohbetlerinde hiç söz etmedin
Sen hep iyilikten güzellikten barıştan söz ettin
Günahtan hayırdan şerden nefsimizden bahsettin
Zayıf halkalarınız bunlar yenilmeyin demiştin
Ama biz kullar nankörmüşüz söylediklerinin değerini bilemedik
Şimdi Gel gör efendim gel gör
Bak Ümmetin ne hale gelmiş


Mehmet AKüzüm