Ah zerdalim
Bilsen ne fırtınalar kopuyor
Viran olmuş gönlümde
Neden bir yabancıymışım gibi bakıyorsun gözlerime
Susturdum tüm şiirleri şarkıları
Kahrolsun kırmızı güller
Ayrılığa açmaya meyilli beyaz güller
Bilsen severdim
Gel desen gelirdim
Yakardım acıyla biriktirdiğim yastık altı düşlerimi
Mavzer çığlığında vurulurdum dizlerinin dibinde

Ah zerdalim
Şimdi yetim bir kız çocuğu bıraktım Fırat’ta
Sen Dicle’nin yalnızlığına ağla
Oysa ki Mezopotamya’nın gecelerinden çaldığım
Yıldızları takmıştım saçlarına
Hani mülteci sığınmalarım olmuştu
Muhtaçlık rıhtımına
Yeşil hırkamı bırakmıştım aşk dergâhında
Yoksa kahırla mı doğurdu Ayşe kadın beni
Toprakları tırnaklarıyla kazıyarak

Ah zerdalim
Anlam veremiyorum hayat denen bu senaryoya
Bileti kesilmiş bu yolculuk
Beni hep acılar ve yalnızlıklar durağında mı bırakıyor
Şimdi yeni bir kahraman gerek bu romana
Bu filmin kaseti bozuk hep başa sarıyor

Ah zerdalim
Bilsen severdin
Tut desem ellerimde tutar mıydın
Şimdi mahşeri kalabalığın tam ortasına düşmüşüm
Kendimi bulamıyorum
Hadi düşür beni gözlerinden
İntiharımı engeller mi kirpiklerin

Ah zerdalim
Bilsen
Delice aşık olurdum
Severdim çok severdim
Sana Attila İlhan’ın kaleminden İstanbul’u
Nazım Hikmet’in memleketini dinletirdim
Ölümün vakitsiz randevusuna koşarken
Sana Azrail’den hayatı çalardım zerdalim

Ah zerdalim
Bir bilebilsen
Beş kuruşluk şairliğimi
Ayaklarının altına sererdim
ve Ben
Hep senden önce ölmek isterim
Senden önce..


Şiirime ses olan sayın Ülkü Demircanlı’ya teşekkürlerimle..


Bedirhan_Keklikci