Bir döngü, toprak, kol bacak ciğer kalp, toprak bütün bu sıradan sözleri manalandıran bir üfleyiş...Püffffff...
Ruh.
İdrak edebilen, arayan, özleyen ve özlenen.
Ruh.
Küçücük bir maveradan duyduğu sesleri, kokuyu, ışığı, lezzeti gezegenin zamanında arayan ruh.
Sadece izlerini bulup "ipucu" keşfedebilir...
Sanki bir gözü dışarıda bir gözü içerde gezen kuşlar gibi
Oysa gözü dışarıda olmayan adamlar gördü...
Âmâ olanlarından en fazla
Aramakla bulunabilecek bir yer değil.
dönüşü olmayan yolcuların seyrettiği yollardan gidilebilir sadece..
Secdede unutulan alın gibi
Dilde kurumuş dua gibi
Har gibi
Sadece yükleri merakla dolu kalabalık
Aç susuz ve duygusuzluktan ölmek
Ölüm adına çok yaşa sen
Ben en eski halime dönmek isterim yine de
En eski
En
En
İlk oluşuma yani..
Ruhumun dizaynına
Üflenişine ruhundan ruhuma
Gelecekte
Zaman geçtikçe geriye gidiyor zaten...
Beklemek kapı ardına geçenlerin işi sadece
Koşan biz...
Ve ne kadar eskiymiş eski halimiz.
Hayret ve hayran durdu aklım
Saatlerin durup beklediği yerde
Beni de bekle
Ko-şu-yo-rum.
"

her şeyin bir birine bağlandığını yeni farkedenler için yazılan reçeteden aldığım ilaçlar aksi tesir yapınca ruhuma vuran gölgelerin ağırlığınadan bıkıp uzatıldığım musalladan seslendiğim zaman bu seslerin aynılarını duyabilirsiniz bunuma dokunduğunuzda"
zaman her şeyin ilacı
ileri gitmek için geriye yürümek lazım
dönmek durmaktan iyi