Hadi bir oyun oynayalım
farzet’ki körebe
ellerimi sana vereceğim
gözlerin kalacak benimle
peki yüreğin kimin
farzet’ki bir bohça içinde
hadi uzat bana elinle
yürek zaten yamalıklı bohça
o zaman başlayalım oyuna
diyelim’ki şimdi ben senim
gülermisin ağlarmısın
beni karşında görünce
ve
öpmek istersem
inat edermisin
darılır çevirirmisin başını
öptürmiyeceğim diye
ya elim dolanırsa beline
ya huysuzlanırda aşağılara inerse
şimdi oyun
ya gerçekten yürek yüreği yakarsa
ateşle barut gibi
temas ederse tenin ile tenim
farzet’ki oyun
ama azıcık ısınırsa kanına kanım
bir gece denermiyiz
nasıl olsa bunun adı oyun
göğsüme düşer seyrederken yıldızlar
yeryüzü karanlığa gider
diyelim’ki
gökte ay
biri senin nerede benim
bana neden yıldızları verdin
ağlama be !
oyun bozanlık etme
farzet’ki hayat zaten bir oyun

cem
niğde/antalya
21.01.2013