SON TUFAN

Nedenler yakın, nedenler çaresiz.
Sonlar yaklaştıkca aha şuramdaki uyanış, şurada başlayan mutsuz çırpınış,
Kafeste ömrünü geçirmiş limon sarısı kuş misali,
Son kuş olmasın, telef olmasın, özgürlüğü için açtım kafesini,
Ne var ki yürek küçük sığarmı bilmem,..
Kanayan yüreğe bülbül reva görülmez,
Barınmaz! ötmez bile...
Yürek yarası kolay geçmez beklemeye alma, iyi olmaz.
Her çırpınışta azar azar,
İç çekişlerim azalıyor, göğüslerimin başı çekildi bile...
Her yer karanlık oluyor, sıkınca gözlerim tuzunu atacak yanaklarıma,
Gölgeler uyumsuz sanma onlar bir canavar,
İçimdeki boşluğun mayası yavaş yavaş zorlanmadan yutaktan çıkar,
Yanık avuçlarım kalem tutmaz,
Her düşten sonra anlatacak dil lal olursa neye yarar...
Atın gitsin kara sayfaları,
Salın gitsin yanık ovaların en arka çöplüğüne.
Ayıklarlar işlerine geldiğinde, o kara cübbeli zebaniler.
Pislik içinde bırakırlar masum çocukları,
Omuzlarındaki yük ağır sorumluluk var, aç perişan,
Ölümle koyun koyuna yatan çaresiz canlar,
Çocuk kalpli bir kaç iyi insan;
Yetermi? yetmez!
Balık baştan kokar.
Dur!
Benimkisi sitem değil,
hani aşk ?
Hani cıvıl cıvıl kuşlar ?
Hani o top koşturan çocuksu ayaklar ?
Buralar top oynanacak topraklar değil.
İnip kalkan, sorti üstüne sorti yapan kanatsız cinlerin oynaştığı,
Kirli çizmeli yamyamların dolaştığı,,
Sırat-ı muazzam köprüsüne iteklendiğim
Altından katran akan,
Bir görsen bir görsen!
Kuşlar bir bir düşüyor,
Kahrından değil;
Açlıktan, vebadan, uçmadan ölüyor kuşlarım...
Bir damla yağmur düşmez.
Ağlamaya üşenen bulutlar oluştu buralarda
Sizde de varmı ? Bilmem ama çok var buralar da.
Güneş tam bir soytarı.,
Yakar, yıkar, nefes aldırmaz
Hayat verir derler, rivayettir,vebali eski yorumlarda saklı.
Siz hayal bile etmeyin,
Gün gelir sizide yakar,
Kim yakmadı ki,
Gelen yaktı giden yaktı, kimi kesti kimi çöle çevirmek için uğraştı..
Üç paraya satın alınan kuşlar, cansız benden soğuk,
Ötermi?
Açmı susuzmu ?
Kimse bilmez...
Ben yoruldum canlar yoruldum.
Derin bir uykuya dalarsam,
Uyandırmayın ...
Son söz;
Devri alem kapanırken saat kaç ?
Kan ile gözyaşı ile bakma saate,
O hep çarkın içinde dolaşır, zaman dedikleri soytarıdan ilmik ilmik koparıp yokeder...
Çocuksu düşler bitti,
Ben hiç büyümedim, ya siz?
Yaşadığımı kimse bilmez bile,
Kuşlar ve canlar,
Birde arkadaşlarım var;
Arasıra birlikte gözyaşı döktüğümüz mavi bulutlar,,,
Ne denir son satırda;
Son tufan olsun dilerim;
Eyvallah canlar eyvallah...

Cemil ATEŞ
(Cem)
22.08.2023