Ne güzel yaratmış, yüce yaratan
Yine de boyanır, allı bayanlar.
Yarı çıplak çıkar, bazen aradan
Anası, atası şallı bayanlar.

Ana duygusunu onlar yaşayan
Dokuz ay on günde canda taşıyan
Yaşadıkça yanar bize aşiyan
Boya küpü olmuş, ballı bayanlar.

Anadan üryandır çoğu utanmaz
Sebep çağdaşlıkmış yapanlar onmaz
Akıllı kadınlar bunlara kanmaz
Renkten renge girmiş, belli bayanlar.

Gözlerde sürmeler, incecik kaşlar
Çeşit, çeşit şekil saçlarla, başlar
Çoğunun haline gülüyor kuşlar
Bukalemun olmuş, telli bayanlar.

Yaşlanmış, kırışık yanaklar, yüzler
Baharı bitmeden başlamış güzler
Kara Fatma’lardan kalmamış izler
Kırıtarak yürür, yelli bayanlar.

Anama benzeyen kadın ararım
Düşündükçe işi beter kararım
Gerçek Türk anası nerde sorarım
Şimdi moda oldu, fallı bayanlar.

Tepeden tırnağa sürünür boya
Genç görünüyormuş kendince güya
Dursunî dikkat et, bastığın kaya
Kendine acımaz, nallı bayanlar.

– 26/02/2007