ZAMANE DELİSİ
Dumanlı dağları kendine ev yapan
Elinden düşürmediği bastonu yoldaş yapan
Yüreğindeki sevda ateşini yar yapan
Biri var uzaklarda.

Küsmüş bu kente ovaya
Kendini bulmuş dağlarda
Baş kaldırmamış devletine
Dağa çıktıysa da

Zamana ayak uyduramamış belli ki
Yalan söyleyememiş dedikoduya kulak vermemiş
Kendini bulmuş dağlarda
Konuşmuş çiçekle ağaçla

Dağlara çıkmadan önce
Dost aramış gündüz gece
Bulamamış kendini anlatacak bir hece
İşte o zaman çıkmış dağlara garipçe

Gönlünü vermiş uzun saçlı karakaşlı birine
O da gidince başka birine
Söylememiş derdini kimselere
Çıkmış dağlara düşmüş sevda derdine

Bilinmez bu diyarda
Kim akıllı kim deli
Kim haklı kim haksız
Seversin kaçar gider
Değmezmiş dersin geri döner
Ortalıkta ahlak kalmamışsa eğer
Yaşamanın anlamı yok artık yeter
Bu söz de burada biter…
YORGUNUM42
yorgunum42