İstanbul Gibisin
Bazen çekilmez ama vazgeçilmezsin
Ne zaman sana gelmeye niyetlensem
Biliyorum ki
Bindiğim tüm gemileri ateşe vereceksin

İhtilale yürüyor yüreğimde ki devrim
Fahişeler icazet verir oldu adamlığıma
Tövbelerim ihtar çekti günahlarıma
Hadi durma …
Cehennemin dibine kadar yolun var
Sensiz de yaşarız nasıl olsa
Zaten çoktan azat etmişti seni sol yanım

Ayetler dökülür sabah ezanı ile birlikte
İmanın mihrabına
Geceden kalma şiirler zulamda
Marazlanır içimde ki sancılar
Deccale kılıç çekmişim
Hayata siyah perde
Haykırışım duyulmaz ,alem sanki sağır
Yetiş Ya Hızır (A.S)
Hiçliğim yarin bakışlarında infaza hazır
Değil bedenim ruhum uzaktan dolanır
O kadın hala tüm duygularımı
Ismarlama …………sanır ….

Sınırları zorluyor içimde ki direniş
Avutulmamış uykularımın sersemliğinde
Uzak şehirlerden derin bir sesleniş
Acısına gark olduğum gecenin sessizliğinde

Oysa hiç yeşermemiş umutlarım vardı
Sana ve hayata dair
Şimdi yetimliğimin ağırlığı çöreklendi üzerime
Elbet bir gün beni anlayacaksın
O vakit herşey bitmiş olacak
Ateşe verdiğin her geminin küllerinde
Beni arayacaksın….
Ve…
Siyah kefenlere bürünüp
Pişmanlıklar mezarlığına gömüleceksin …







Geceye katran çaldı sessiz bir ölüm
Pişmanlıklar mezarlığıdır gideceği adresi
Sitem sayma yazdıklarımı
Yok ki senden ötesi......(

Şiiri seslendiren Sayın Zişan KARAMAZİ Hanıma Teşekkür ederim ....