Sen kolay pes edip dönmezdin geri
Kapımı vurmazdın durup dururken.
Hercai çiçeğin bahardır yeri
Hazana durmazdın durup dururken.
Anladım sonradan dönse de giden
Tüketir zamanı çürürken neden
Ruhunu sarsarken sabırmış biten
Artık var sayamam durup dururken.


Bende de sönüyor aşkın ateşi
Açmıyor ufkumda sevda güneşi
Giderken vurup da serdiğin leşi
Dönüpde sormazdın durup dururken.
Gelmene lüzüm yok bende son verdim
Bir zaman sevdamda bire on verdim
Bitirdim son demi aşka gün verdim
Sözümden cayamam durup dururken.


Matemin kül edip yaksa bağrımı
Hicranın yok diyor çekmez ağrını
Bir kere duydun mu imdat çağrımı?
Sen kıymet vermezdin durup dururken.
Gülzarın koynunda üşüyor gülüm
Titriyor maziye değerken elim
Diyecek varsa da susacak dilim!
Konuşur diyemem durup dururken.


Çileli ömrümün sürgün hayatı
Şarkında ödendi hizmetin katı
Küheylan ettiğin bu kırgın atı
Koşturup yormazdın durup dururken.
Efkarın terini en çok ben attım
Melalin bağrında bir ömür yattım
Sonunda yoruldum yâr dibe battım
Sırtımı dayamam durup dururken.


Sen kestin gönlümün can damarını
Unutmam sevdada son şamarını
Bırakmam diyorken aşk kumarını
Zinciri kırmazdın durup dururken.
Çürükmüş sadakat aşk temelinde
Sevdanın ismiyse yok emelinde
Gününü gün etmek var amelinde
Bil boyun eğemem durup dururken.


Belli ki bir hesap bir çıkarın var
Nefesin kesilmiş neden düştün dar
Kolayca yağmazdı şakağına kar
Üstüme varmazdın durup dururken.
Ecelle arama gerdiğin telin
Hesabı bitmeye kalmış bir milim
Ben telli duvaklı olurken gelin
Sen hayal kurmazdın durup dururken.
Toprağa koymazdın! Durup dururken...



Yasemen Akyürek ANKARA 17 OCAK 2013