Biz Şemdilli’yiz
Anlaman için gözlerime bakman
o soğuk geceleri
ayağı eski lastik ayakkabılı çocukları
burada doğup burada gömülmeyi
bu kaderi sahiplenmeyi öğrenmelisin önce.


Yolumuz da Yüksekova, yamacımız da Uludağ
İran , Irak sınırında
en ağlatan yanımız ise
Bir tarafta devlet , bir tarafta terör
ortasında kalıp gitmişiz tam aralarında.


Her türlü insan gelip geçiyor
Yol kapanıyor, kar zor kalkıyor
Nasırlı ellerimiz çamurlu ayaklarımız
terör korkusunun yansıdığı korkulu gözlerimiz
Namlu ucunda, mayınlı yollarda solarız.



Gül eksem kurşun öter alnımızda
Bir hüzün türküsü hep yanar sobamız da
Kurumuş dalları mız son baharı yaşarken
güllerimiz, boynu bükük evlatlarımızın
ellerine, yüreğine batan dikenler bur’da.


zamanın durduğu
her dakika sokağımızda öten
Kurşun sesinin bülbüle döndüğü
Azrail’in kapanı kurduğu dağlarımız
rulet masasında ki gibi şansa
Kim düşerse o gider yazılmaz hesaba,

Soğuk vurgunu çatlak yapraklarım
Şemdinli bağlarında garip bir dalım
Bu hallere bende ağlarım
Ama tükenmez bağlarımda umutlarım.


Söyle gardaş biz nereye gidelim,
Söyle gardaş biz ne edelim
burda doğduk burda mı ölelim
Yarım yamalak korkularla,büyüyelim
Her halim soranlara iyiyim derim,
Ben sadece Allah’a emanetim,