6
Yorum
23
Beğeni
5,0
Puan
1482
Okunma
Beşeri bir düşte sancılanıp
Tespih sabrına çekilen
Tanrının insanları
Kırık çığlıklar bırakıyor
Sessiz ülkenin karanlıklarına
Ölüler konuşmuyor
Donup kalmış
Sayıklamaları
Vuruldukça
Kendi düşlerinin
Eski zaman karalamalarında
Cennetin eşiğine getirilen bedenler
Her defasında
Yeniden yollanıyor
Cehennem sürgünlüğüne
Ki;
Onlar
Zamandan önce
Gördüklerinde gök/yüzünü
Bulutlara tutunarak inmişlerdi
Yeryüzüne
Oysa
Hep
Aşksız
Karanlık
Yarınsızdı
Toprağın yetimliğinde insan
Ve
Gökyüzü yalancı maviydi
Ölüler susuyordu...
Taylan KOÇ
5.0
100% (23)