0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
792
Okunma
Denizde istiridye, gökte martılar,
Güven dedim bana, inanmadılar
Tüm insanlık şüpheye gebe,
Gözyaşı dedikleri çuval dolusu kedermiş,
Aşkın adı var, kendi yok…
Sisli kaldırımların güçsüz kadını,
Dinle neyden en acı ezgiler.
Saçlarında akan bir kızıllık var, uğursuz!
Mabedime doldurdum gök taşlarını,
Paris bir yetim piyano, parmaklar evlatlık.
Yüz kızardı, alnım da firuze taşı,
Yıllanmış bir sözüm vardı sana,
Güven dedim bana, iki hece…
Tartışmalara giremem, zaten yorulmuşum hayattan yana.
Kalemimde siyah bir leke,
Çevir kalbini aynalara belki kendini görürsün,
Yalnızlık dedikleri güvensizlikten doğarmış,
Güven dedim bana, güvenmiyorsun hala…
5.0
100% (1)
