elekten akıtılan triplerinin musluğu fer’in
/ ferime vurur da durur liyatlar
yaşlarını yaşlarıma dökercesine..

dur!
sesini dinledim kabirlerin
ağlama diyordu ölüme
allı pullu giyinmişti annen
derdi aldatmasın seni mızıkçı
gül(ü)dür diyordu onun

doldurun ölüm kusmuş derme çatma başlıkları
tıp!
ağlatın üzerindeki yükü sendeleyişlerin
şşşşttt
fahiş(e) hata

önce yaranı terbiye et
ayın AS’ını maviye boyama zamanında
(m)eşin denklem burkan sevdalarında sıra şimdi
sonsuz gıdaların gücünü barındırmışsın
kaşın arasında çizgin kayıp s’er/doğ’an
şerifin şemdalında belirir paterpaan

gül(üver)’in gezginleri..
argonun derin deryası
bana(r) mısın deme can
biraz terziyle yan
kanı can sanki kalkan
engin bir set saçtavan

ölümün denklemi pir’in sanında
cehennemini oymaya varsa gücün
del’al ser baldan tatlı bal..

ravzasında tertemiz arife
sanırsın ki işlenmiş zariyat
bas!
vuslat bil!
hecelerin tınısını getirdi annem
huzurunu tahiyatlar süslemiş..

narında yas’in
...kesk’in
indirir sillesini elektriplerin..
yunus tapancı..
kesk: yeşil..