İlmik ilmik işlenerek korunurken hayatlar
Donatılı bir gönül süzgeciyle arınır
Değiştirişte yazboz yaparak ancak ki
Ulaşıla bilinir mükemmeliyete
Sani-i Zülcelal’in bize bu ilk emridir
Sunduğu tüm nefisler şekle uymak zorunda denir
Nukus-u esmasıyla
Gaye kemalat-ı sanatın ortaya çıkmasıdır
Bu böyle de bilinir

Aslı hakikate uyan duygularla
Kispetlerimiz belirlenir
Donanımlı bir vücut libası bulunup da giydirilir
Ve üstü de kalem-i kaza ve kader nakşıyla da bezenir
O bizlere cilve-i esmasını daima gösterir
Her bir insanı gayesi gereği donatarak
Ona layık bir tarz içindedir
Bu verilen ücret
Kemal bir lezzet içinde
Hükmü saklı tutulan feyizler sunulur tüm insanlara

Her insana bir görev bahşedilir icrası için
Başa gelen neler varsa çekilir
Esmaü’l Hüsna’nın bir tecellisidir bunlar
Çözüm üretmeye çalışırken hayatlar
Yaşanmış ve yaşanacak neler varsa
Tüm mahlûkat buna tümüyle uymak zorunda
İyi ve kötü bu belirtiye boyun eğerek yürünür
Alabilenler kazanırlar kıssadan hisse ne varsa
Yaşam zaten bizi olgunlaştırır
Eğip de bükerek
Sürükler durur kaderin olgularının gerek simine

Her bir fert bir gaye için doğar ve yaşar
Zamanın kıskacında
Hayırlar başa gelene isyan etmek için değil
Sabır ve metanet ister yaratan inanışta bizlerden
Bir böceğin bile rolü belliyken
Gayeler Allah’a hizmet
Ve onu anışta ona sığına bilmekten geçer

Nefis-perest’e bulaşmazsak
Bu kıssa hayat ebedi hayatın bekçisidir
Bu nizam-ı mülk içinde yer bulamayanların
Vay ki vay haline
Boş işlerin kalfası er geç sonunda kalır naçar

Zira tüm akılsız merkeplerin anırması
Ancak terli öküzün sırtıyla mümkün olur
Biri çalışırken bir bakar kolay yoldan rızkını toplarsa ahmaklar
Günah kamburunun faydası olmaz geleceğe

Duygular esir edilirse Hakk’a ulaşamadan başlar intiharlar
Suizan içinde çürür de gider hayat
O Cennet ki kapısını ancak imanını kazanmışlar için aralar…




(14.01.2013) AZAP…