Seyrinde düş büyüten, küçük bir andı ömrüm
Gel gör ki o tabloda, derde boyandı ömrüm

Âşıklık libasını, sabır ile kuşanıp
Bir bıçakla kemiğe, gelip dayandı ömrüm

Saçının sadakası, üç-beş tane tel ile
Gönül iskelesine, hızla bağlandı ömrüm

Hüzne kapı kapayan, kahkahalarla değil
Tüm yol ayrımlarında, zar-zor yaşandı ömrüm

Hükmü çoktan verilmiş, bahtsız bir mum misali
Bir kibrite yaslanıp, yandıkça yandı ömrüm

Yarin gönül bağından, bir çiçek deremezken
Onca hayale dalıp, boşa harcandı ömrüm

İçimdeki boşluğu, duman ile örerken
Minicik bir tablada, odla sınandı ömrüm

Masum bir balıkçının, oltasında can verip
Kimseye yar olmadan, suya vurandı ömrüm

Üstümden akan sular, yatağını buldu da
Ne bir damla ıslandı, ne de uslandı ömrüm

Binlerce kez çektiğim, papatya fallarından
Kim bilir ne ümitle, sona kalandı ömrüm

Yaradan’ın ipiyle, arştan arza uzanan
Hakikat şakulünde, bir düz bir yandı ömrüm

Zannetme ki hüsranım, üç-beş günden ibaret
Doğduğum günden beri, zarar ziyandı ömrüm

Seyrinde düş büyüten, küçük bir andı ömrüm
Gel gör ki o tabloda, derde boyandı ömrüm!

YAVUZ SELİM TOPRAK