3
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
778
Okunma
ey yansısı yüreğimde intahar eden
boynu bükük bir gölgedir sensizlik
umudumun ayaklarına dolanıp duran
gül kokusuna tutsak bir feryadı dilime çiviler
yokluğunun girdabında yolumu yitirende ben
samanyolu’na yörüngesini şaşırtan gülüş
ateşiyle yıldızları söndüren düş
bakışımın çengelini paslandıran resim
eyvahı içimde köklendiren yağmur
tenime sürülen keşke rengi
susta büyüyüp, söze gömülen yalan
çık git artık lügatımdan
varlığım varlığınla hiçliğin varlığına varır
artık içimde kesilsin sesin
sen gönül sazımda iptal edilmiş bir perdesin
işgal ettiğin umutlarımdan gözlerini çek
dışımı zehirleyip içimi parçalayan gerçek
ALİ RIFAT ARKU
11/01/2013
İSTANBUL
5.0
100% (2)
Cevap Yaz