2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
990
Okunma
Makinist fark etmesin diye
ağaçlık dönemeçte yattığı soğuk rayda
bekler sıcak bedenler.
Yaklaşan demirin sesiyle açılır gözler
hayata son bakış, belki de ilk
ve hızlı demirin içinde mutlu insanlar
neyin üzerinden geçtiklerini bilmeden uykularında girerler yeni sabaha
Ve artık insan olmayan bir şey kalır
geriye…
Martı kanatlı melekler sarı gözleriyle içer hayatı
karalar giymiş ağıt yakan kadınlar emer çocuk nefesini…
Hücreyle idam sehpası arasıdır cehennem
biraz ümit için geleceğe inanan insan
üzerindeki toprak ağır gelmesin diye
evinde gömülmeyi bekler.
Toprakta donmuş kanımızdır yakut…
5.0
100% (3)
Cevap Yaz