P(Y)arası olan gocunsun
Kaşağı alıp ağıla girmeye ne gerek
Her şey ortada zahir
Gözlere farklı, insanlar renk renk

İşte belli gocunanlar
Toplum anaya, boy boy öksüzler, yetimler
Şehrin kanatlarında soğuk keser dişleri
Utanmasa, gölge ışığa zekat yazacak
Kahır ekser adına iş tutan zabit

Toplum ananın anası hayat kadını
Sonradan gelme zenginlik, bu sokak düşmanlığı
Unutulan, kaldırım altları, kör kuytu başları…
Uyandırılan benlik…
Bu görsel saçlar, örter mi günahları
Dar vakitlerde harcanan zamana yazık
Bu avmler, sinemalar, tiyatrolar
Hayat mı, hayatın içinde karanlık oda mı
Uzun topuklar batar bir çocuğun kalbine
Çocuk ölür, toplum yaşamaz artık

Bir kara ayna vardır
Toplumun ağır günahını gösteren…
Kitaplar, şehrin efsaneleriyle dolu
Yok nasılsa alanı, okuyanı
Birbirine benzeyen hikayelerden kim ölmüş sonra
Şehirler, insanlığın en büyük yalanı
Öldürür ölüsünü de, başında beklemez
Onda sahipsiz çocukların kaydı yoktur
Yazılmaz onların romanı

Bu şehir
İnsanlardan yoksun
İnsanlıktan yosun
Kimden evlat bırakılmıştır bilinmez
Taş yığını…
Ruhsuz bebek..
Kurtlar talanı…..

10.01.2013 ( GECE )