2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
699
Okunma
yosun tutmuş yüreğimi
yanlızlığa terk edilmiş..
bir tren istasyonun soğuk ve paslı...
rayların üstüne bıraktım...
ve üstünden hüzün treni geçerken..
yüreğimin çığlığı
kulaklarımı sağır ediyordu sanki......
bütün organlarım sanki,beni sorgular gibiydi...
o kadar çok hasret vardıki
yüreğimin içinde..
her vagondan bir umut bekler gibiydi...
küflenmiş yüreğimi
yıkılmak üzere olan
çatlak ve kirli bir iskeleye koydum..
martıların gözlerindeki yaşlar.
beynimin kılçal damarını sızlatmıştı..
kıyıya vuran dalgaların sesinde
yitirmiştim yüreğimi...
balıkçı takaların
ağına kapılmış bir balık gibi.
çırpınıyordu yüreğim....
ve yakamozların ürkek bakışlarının arasında..
kaybetmiştim....... mutluluğa hasret çeken yüreğimi.
MURAT AKTAŞ
Şiirin sahibi
Cevap Yaz