Karanlık sokaklarda önümü aydınlatan sokak lambasını
Yağan yağmurdan sonra yürüdüğüm çamurlu yolları
Arkama dönüp baktığım geride kalan adımlarımı
Her damlada gözlerimden süzülen gözyaşlarımı
Unutamadım...
Geçmişden bugüne yaşadığım kötü anılarımı
Çok sevip de kıyamadığım onca kadını
Bir korkak gibi bırakıp kaçtıklarımı
Ve gecenin ayazında içtiğim onca sigarayı
Unutamadım...
Aslında unutamadım dünden bugüne yaşadıklarımı
Ne kadar unutmak istesemde unutamadım
Tek bahanem vardı o da inanmamaktı
Ne yaptıysam ne ettiysem başaramadım
Unutamadım...
Ne yapayım vicdanım el vermedi kötü de olsa
Onca yaşanmışlıkları çöp gibi savurup atmaya
Gönlüm el vermedi...
En iyi olduğuna inandığımı yaptım,
Küçük bir çocuk gibi karanlık yerlere saklandım
Öylece büzülüp oturup sesimi çıkarmadım
Kabuğuma çeklip pustum ve sustum...
Ne kırmak istedim bir kalbi
Ne de umut vermek istedim...
Korkumun üzerine yürümek yerine kaçtım
Kaçtım ama yine de unutamadım...

Tevrat Altun