ölüm


Gidiyorum ,ne bir valiz var elimde
Ne de bütün yorgunluklar üzerimde
Bitmemiş yılların umudu avuçlarımda
Ötüşen kırlangıçlar: kelebeklerin huzuru cebimde
Gidiyorum ne bir montum var sırtımda
Ne bir topuklu sandalet ayaklarımda
içimde kalanların arsız türküsü dudaklarımda
Ve ben yine gidiyorum

Her zaman tartışırken yanlızlığımla...
Dinledim ,sustum verdim kafa kafaya.
O analattı ben dinledim bu sefer
Tuttu ellerimden , bak dedi kader değil keder
Ne içliymiş .Ne de dertliymiş meğer...

Gidiyorum garip bir suskunluk var içimde
Sustukça çığlık çığlık, büyür müş kalbinin içinde
Vuslatı bekleyen eller paşimde
Alacağı var anıların bedenim de
Çözdükçe kaparmış beni hayattan bu kördüğüm
Gittiğim yer uzakta değil .. bir nefes kadar
Bir adım ölümm..
Ruh kalbimi dinlerken tık tık
Tek bir cümle ayrıulık ; ayrılık
Yine susarak gdiyorum.
Gözlerimde hayaller....
Ceplerimde yanlızlık .....


EMEL GÜNDOĞDU


Hüzün dolu dizeler okudum üstadım yüreğine kalemine sağlık,
Yürek sesin hiç susmasın..........
Saygılar selamlar....................