ihanet borcu

vurunca başına ayrılık demleri
Aldırma ,geçer de avut kendini
Görünce bir bıçak saplanırsa kalbine
Üzülme dik tut başını sapladın ellerinle
"kaderine mahkum olma " dese de eller
Bu duvar yanlız kalır gidince misafirler
Sözler manasız kalır hep düşünce düşünce
Giderken dedim sana beni hatırla düşünce
Yıkınca yollarımı yoluna uçurum kaldı
Ruhum sukünetine perişan sessiz daldı
Yarana tuz basana söz söyleme, hakkı var
Dönersen bir çift söze bu aşkta da hakkın var
Ben gittim sen gittin aşk bitti şerefinde gidiyor
Şerefini döktüğün masalar şerefine içiyor
Gidene aldırmam demişsin dostlarına
Sessizce usul usul gidiyorum aldırma
Son bir kez gördüğünde af dileme ne olursun
İhanet denizinde çırpınıp boğulursun
Kaybettiğinde kendini yine beni bulursun
Bir umut mu istersin yoksa kuru teselli mi?
Bu beden emanetti artık geldi teslimi
Öldüğüm gün anlarsın ihanetin mislini
Bu açlık nedir bende ölümün orucu mu?
Öldüğümde ödendi say ihanetin borcunu.....


emel gündoğdu...