1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
788
Okunma
Kırlangıcım, sen göç yolunda zayi olmak sevdasındasın,
Ben ise kanat çırpmaktan yoruldum aydınlığına,
Dışımı görürsün usuldan, içimi değil.
Sesimi duyarsın, ruhumu değil…
Gülünce mutluyum sanırsın, günbatımıma gel,
Ben ağlayınca yüce dağlar sarsılır,
Özümde tekim, özüme gel…
Beni büyülü bir akordeonun titreyişi say,
Uzundur melodim, gel de aklımı çal…
Pencereme uzanan buğulu harfler,
Parmaklarım rüzgârın dargınlığında yandı,
Yüzüğümsün bir ömürlük, hazan ayıma gel…
Beklemek çiçek açtırır mı dersin kalbimde?
Sayısını unuttum takvimlerin, sarardı aynalar.
Şiir sunağımda çok köşe taşları var,
Suyun sesini özledim, üvey belledin beni,
Kırlangıçların sırtında gel.
Beklemek ne de yakışıyor bana, devleşti simam,
Üşüyen rengimin dişleri döküldü,
Muhabbetti kestik sevdiğim,
O halde kömür kokan bacaların omzunda gel,
İçimi kirletti bu ayrılık.
Ayrılıktan yana çok umutsuzum,
Umudumu sarsacak gözlerin,
O halde bir yağmur olda dizlerime gel.
Dingilliğini bozmuş yansımalarım,
Teklik yaramıyor sevene,
Ebemkuşağı gibi kat kat duvarlar,
İkindileri düş/ün sevgili, nurunla kör olmuşum,
Elimde asam, Kudüs’e gitmekteyim,
Firavun misali Kızıldeniz’e düştüm,
Alnım soğuk sulara çarptı,
Tövbe etmek niyetindeyim,
O halde gel artık, umutsuz bekleyişlerdeyim.
MG-KEFaret
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz