Ölümüm apansız olacak benim
yapayalnız olacağım kendimce
dostlarım sevdiklerim anlamayacak öldüğümü.
Herkez kendi dünyasında
kendi sevdasında
kendi çabasında.
Ben iki gözüm,ciğer parem,gül dudaklım
ben se senin çabanda
elimde senin resmin gözlerim dolu dolu.
Bir serçenin kanat çırpımında,
bir goncanın yaprak açımında,
düşle gerçek arasında sana varmak gelecek içimden.
Nafile geç olacak! ölümüm apansız olacak benim.
Gezdiğimiz bomboş sahiller gelecek aklıma
kanaryalarım plaklarım gelecek
tesbih kolleksiyonumu hatırlayacağım,
gümüş püsküllerini nakış, nakış.
Bir buruk ürperti siliverecek hepsini,
unutacağım bir anda herşeyi
sensizliği duyacağım ruhumda
tükeneceğim.
Dalıp gidecek gözlerim boşluğa
duruşun,
bakışın,
saçların,
kokun.
Oooof ALLAH’ım of çıldıracağım
sen gelince yok mu sen gelince aklıma
kafam karma karışık yüreğim buruk
sebebim olacak gözlerin ölümüm apansız olacak benim...

Mehmet Faruk HATİPER.