Sitemden evvela halini sorup
Nasılsın gönlümün maralı desem
Adını andıkca yüreğim titrer
Ciğerim bu denli yaralı desem.

Ne dersin hasretten dinmez gözyaşım
Yıllar var kendimle bitmez savaşım
Bir huzur bulmadı belalı başım
Gönlümü ben sana vereli desem.

Ne dersin zalımım hele bir söyle
Bu nasıl sızlamaz vicdanmış böyle
Dokuzdan vazgeçtim ondokuz köyle
Görülmez hesabı göreli desem.

Ne dersin ölmedim adım var ama
İçimde mutluluk neşe arama
Sebebi olduğun gönül yarama
Merhem diye ateş saralı desem.

Ne dersin ateşi bitmiş bir közüm
Bırakıp gideli farzet öksüzüm
Senden ayrılalı gülmedi yüzüm
Beni can evimden vuralı desem.

Ne dersin verdiğin gönül dersine
Mutluluk beklerken döndü tersine
Pişmanım dedirttin doğduğum güne
Bu muydu sevmenin kuralı desem.

Ne dersin ALLAH! tan korkmaz ne dersin
Dizimde dermansın gözümde fersin
Topraklar misali çiğner geçersin
Ömrümü yoluna sereli desem.

Ne dersin bunca yıl güldürmüyorsun
Aratıp aratıp buldurmuyorsun
Gittiği adresi bildirmiyorsun
Mutluluk dediğin nereli desem.

Ne dersin gurbetten verilen sestim
Yağmurla çağladım ruzgarla estim
Gittiğin yollardan umudu kestim
Seni tırnalardan soralı desem.

Ne dersin bu hali toprak mı paklar
Bakışım bilmessin neleri saklar
Halimi anlatır çektiğim ahlar
Dertlerim böylece sıralı desem........... NE DERSİN

Mehmet Faruk HATİPER.