15
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
2900
Okunma
Nasılda içime doğdu bu gidiş
Sevdamı gönlümden sor diyemedim
Ne bir busesi var ne veda ediş
Böylesi ayrılık zor diyemedim
Bu nasıl hasret ki böyle bizarım
Bozguna uğradı olanca varım
Ardından çağladı göz pınarlarım
Sensizlik böylemi kor diyemedim
Vuslatlar yaşatmaz hicrana değen
Zalimler tanıdım gidip dönmeyen
Yüreğimde yanıp, yanıp sönmeyen
Ayrılık bir avuç kor diyemedim
Dön benim güneşim, aşkım, sevgilim
Hep böyle ıslak mı kalsın mendilim
Ardınca durmadı kopası dilim
Bu sevda gönlümde sır diyemedim
Kederden günlerce intizar etmem
Alemi üstüne "yazık" dedirtmem
Ben seni yaralı bırakıp gitmem
Çekip te alnımdan vur diyemedim
Bilsen ki ardınca bir kuru ten’im
Ben senin toprağa düşen gölgen’im
Her "ah" ta içime kan aktı benim
Hüsran’ı gönlümden sor diyemedim
Yazık dır demeden beni yaktında
Dilim’de bitmeyen "ahh" bıraktında
Son defa ardına dönüp baktında
Ne olursun gitme dur diyemedim...
Mehmet Faruk HATİPER.
5.0
100% (1)