Kurur şimdi denizler
Açığa çıkar baki yalnızlığım
İnmek isterken serin teninin derinliğine
Sana rastladığım o mavi dağın
Eteklerinde bıraktım hayallerimi




Düşündükçe soluğum kesilir
Sensizliğin acıları mühürler dudaklarımı
Bil ki ben artık acının bana ulaşamayacağı yerdeyim
Acıtmaz artık bir şey
Ve artık öldüğüme göre
Ölüm yok bir daha bana
Anladım ki elleri olmayan biri yaşamıyor demek
Ne gökler dağıtır efkarımı şimdi ne de yağmurlar




Gülüşlerimi bırakarak gitmek isterdim giderken
En çok sevdiğin gözyaşlarımı bırakıyorum
Bil ki beni hatırladığın kadar seni unutacağım
Ve bil ki ö günden beri güneş hiç gününde değil
Şimdi karlar yağıyor sensizliğimin şehrine
Üşür buz tutar birazdan nefesim
...........................
...........................


Kime bir adres sorsam
Hep çıkmaz sokak çıktı
Buna kader desem de
Beni bu yürek yıktı.