dinse insanları boğmak, öldürmek
vazgeçerim bin kez başlamaktan
katında eğilmem senin
selâm durursan insan katillerine
çiğnerim tahtını ayak altında
hakkını ararım doğmamış çocukların


ırkı yokki akıtılan kanların
bilirim bütün çocuklar kardeş
ve bilirim farktır farklılığımız
ayıramam insanı sevgisiz birbirinden
insana yakışırken gülümsemek


nerde duruyoruz nerede
neye başlıyoruz, neler bitiyor
nereye gidiyor bu yol
eilimizden yitiyor iktidarımız?

Evet şairem öldürmekten vekin ve nefretle saldırmaktan bıkmayan bıkmak istemeyen EBU CEHİL SOYLARI o kadar çokki günümüzde,sadist nefsleri tatmin olmuyor birtürlü..Şiir başlığı farklı,içeriği farklı şeyi çağrıştırıyor.Ben dünyanın neresinde olursa olsun,öldürme olgusunu nefretle kınıyorum.Yanlız Bu savaşı başlatıp ondan sonrada geriye çekilip bak bizi öldürüyorlar bizde meşru hakkımızı kullanıyoruz diyerek feryad eden papağanlara inmamıyor itibar etmiyorum.Şiiri tam olarak kavraya bilmiş değilim,tema ülkemiz mi,yoksa tüm insanlıkmı,başlığa bakınca sanki doğu ve güney doğuyu içeriyor geldi şiiriniz..Kasıt buysa eğer şunu sormak isterim size,,kundaktaki bebekleri,savunmasız masum kadın ve ihtiyarları 30 yıldır TÜRK ORDUSU öldürmüyordu,ve bu savaşı ORDU çıkarmadı,gücü yetmeyince masum ane tavırlar içerisine girip kuzu postunda gezen çakallara asla acınmaz bilesiniz..
Halkını sömüren,halkına acılar yaşatan gafiller devletinide kınıyorum,bu benim devletim olsa...
Bizim doğudaki savaş sa bu sağdece uyuşturucu tacirlerinin çıkardığı kaçakçılığı meşru hale getir bilmek için çakal sürülerini figuranları gariban yoksul halkın evlatları.Kendilerini maşa gibi kullandırtmasınlar