alacakaranlık memleket sabahlarında
mangır kokan düşlerin buruşuk yatağında
çılgınca
kaçının dişlerini söküp, saçını köklediniz
kaç kez körüklediniz ateşi
çiçeğe durmuş ağaçları yalaza boğarak
kaç kez neşelendiniz

çürüyen alfabeydi dilinizdeki tekbir
cinayetler güncellendi
eller yıkandı, kutlandı ödüllendi de kaç kez
sayfaları lekelendi, kirlendi tarih

tanrıların dümeninde serdümendiniz
hırladınız, horladınız tehcire zorladınız
külleri taze gülleri
yeniden hep yeniden yaktınız
yaladınız parmaklarınızda şerbetlenen kanı
kof kafalar tokuştu, sakal sıvazladınız

ey utanmayı iğdiş eden ahlak yoksunları
ey haritasında mezhep kanı toplayan it soyları
ey insanlıktan ikmale kalmış ayrık otları
varsın kılıcınız kınında parlasın
rotasını şaşırmış ilahileriniz, saptırılmış ayetleriniz
varsın Razih dağında
Necid çölünde yankılansın

ufukları kirlenmemiş şafaklarda
her yeni doğan günün kapısında
ve insanlığa şavkıyan yüzümün aynasında
sabahın üşüyen tohumunu ısıtan benim

işte ben
……..işte özüm
……………irademin efendisi
…………………...sözümün eriyim

soluğu karışır mı akla karanın
erdemi tartışılır mı insan olanın
ben insanlığı mut eylemişim
el almışım babadan, atadan
gün
……her gün
………………yeniden
…………………………şimşekler çakıyor
……………………………….şavkıyor bilincime

cellat ruhu gizlenedursun cenininizde
umudu koşar adım doğuran ışığım ben
aldanmayın suskunluğuma
bütün çiçekler suskunluğun koynunda çoğaltır rengini
suskunluğun gazabıdır yerkabuğunu çatlatan deprem
kaya böğründe milyon yıllık uykudan kalkandır faşist nükleer

sözünüzde boğulacağım günü beklemeniz boşuna
onurumun huzurunda ant içtim
ilikledim güneşin alnaçına vasiyetimi
size yenik düşmektense
gebermektense kirli ellerinizde

ayaklarım sehpa
………saçlarım urgan
………………kirpiklerim keran

insan gibi ölmektir boynumun borcu
………………………………………..insan