Mânâ denizinde tepetaklak olmuş imgeler
“Yeryüzünde sizin kadar yalnızım”




“Çıkmaz ayın son çarşambasıydı”
Çıralar “çırakmana çıktı”
Tutuşturdu fahriyenin meş’alesini
Duâlar unutuldu
Girizgâhlar kısaldı
Fâil-i meçhûl cinâyetlere kurban edildi mazmûnlar
Küfürler, istihzâlar pirim yaptı
Dîvânların sayfa sayısı arttı ama sevgi medeniyeti ortadan kalktı


Şimdi reklam fişenkleri atılıyor bol bol
İdâre fitilleri târih oldu
Dayın varsa -elâlem gibi-
Füze rampaları da emrine âmâde
At atabildiğin kadar füze
Ne olacak senin adına da kurulur bir müze
Yaşattığın(!) imgeler sergilenir
Bayram yaptırırsın gönül gözümüze


Ey dermânın kapudan-ı deryâsı

Açık denizler de kirlendi mi karalar kadar
Bir haber salıver nazlı turnalarla
Dehlîzleri geçip geçip sana gelelim
Yürek öfkemizi suyla dindirelim
Mısrâ-ı bercesteler inşâ edelim kelimelerle
Bereket ulaştıralım mahzûn sâhile

Aşk ile…


Dursun Tiftik