varsın
yoksun aslında
neden bütün çiçekler sen gelince açıyor
ve.. ay bana dönüyor yüzünü
sevgini yansıtıyor yüzüme yıldızlar
karanlık sokaklar dönüyor içine


nerde gülümsüyorsun,bakışın nerde
kapalı mı
sana gideceğim bütün yollar
gün neden alacalı bulacalı
soluyor çiçekler
renklerin düğümü sensin
bir açsan esintilerle devinerek
çıksan karların altından
o bembeyaz yüzünle
rüzgârlar okşasa
sıcak bakışlarını


dursan kapımın önünde
bir bahane bulup
döndürsen yüzümü yüzüne
sonsuzluk açılsa
ne kadar yıldız varsa
önüme sersen
ne kadar dünya varsa
dönse çevremizde
iki karınca gibi yürüsek yanyana
sen bana versen yükünü
ben sana
taşısak birlikte


neden sokaklarımız ayrı yönlere bakıyor
bir kaç kaldırım
bir kaç merdiven sonra
yollar kesişmiyor
biri amerika’ya bakıyor yolun
diğeri asya
nerdesin sevgilm
yoksun
varsın aslında!


11. 12. 2012 / Nazik Gülünay