gideceğim....
bir sabah erkenden kalıp sessizce gideceğim
uyanacaksın önce
yüzünü yıkayacaksın
çayını yudumlayacaksın mutfak masasına dayanıp
... sonra ben geleceğim aklına
gelip kapımdan bakacaksın
ben hiç var olmamış gibi...
yatağımı bozulmamış bulacaksın.
ama camlar kırılmış olacak.
parkeler ıslak olacak
ve gittiğimi anlayaccaksın...

sevineceksin
için içine sığmayacak
derin bir nefes alacaksın
benden kurtulduğun için binlerce kez dua edeceksin
allah’a
...

o gün güzel giyineceksin
okula gideceksin
arakadaşlarına vereceksin bu mutlu haberi
herkes tebrik edecek seni
onlar da şükredecek seninle
o gün bir güzellik yapıp kendine
dışarıda yemek yiyeceksin
eğleneceksin doyasıya
sonra eve gideceksin
giyinip yatağına uazancaksın
benden kurtulduğun için bir kez daha şükredip
allah’a
uyuyacaksın...
sonra uyanacaksın gecenin bir yarısı...
alışkanlık olduğu için baş ucundaki sandalyeye bakacaksın
ama ben orada olmayacağım...
merak edeceksin beni
sonra sevineceksin yine
öyle ya!
kurtulmuşsun benden...
günler geçecek...
içindeki küçük boşluk büyümeye başlayacak
ve yokluğum kalbindeki boşluğa oturacak
canın acıyacak güzel kız
yokluğum canını acıtacak
üzecekler seni
beni arayacaksın
kıracaklar kalbini
beni isteeceksin yanında
gece olunca uyuyamayacaksın
çünkü sonbahar gelmiştir ve sen sonbahardan çok korkarsın
bunu benden başka kimse bilmediği için
yanında kimse olmayacak...
arayacaksın beni a
ama bulamayacaksın bir türlü
gözüne uyku girmeyecek
ve bir gün benden kalan bir hatıra bulacaksın
oturup ağlayacaksın o küçük anının yanına
işte o zaman güzel kız
köpekler gibi yanlız olduğunu anlayacaksın
bana deliler gibi aşık olduğunu anlayacaksın
bunu itiraf edeceksin kendine
ve dua edeceksin
allah’a
beni isteyeceksin ama ben hiç gelmeyeceğim...
kapın her çalışında heyecanlanacaksın
her telefonu aşkım diyerek açöacaksın
her mesajda heyecanlanacaksın...
ama beni bulamayacaksın...