Hasretin döndürdü bir yaban ele,
Can bedende kurur toprak misali.
Toprak suya hasret ben ise sana,
Çağlıyorum kızıl ırmak misali.!

Bazen Fırat gibi bazense dicle,
Asude akarım bazen delice.
Kendi yağım ile kendi kendimce,
Kavrulurum aşkla yanmak misali.!

Arada bir mum alevi olurum,
Bir parlar bir söner erir dururum.
Can özümü bir boşlukta bulurum,
Savrulurum yerde yaprak misali.!

Kimi görmez geçer kimiyse ezer,
Güz yaprağı diyen resmimi çeker.
Şair hüzünlenip şiire döker,
Yazılırım hüznü yazmak misali.!

Velhasılı envayi tür anlayın artık,
Ne var ne yok diye sormayın artık.
Çok yazdım çok çizdim yormayın artık,
Ayarsızım ölçüp tartmak misali..!

TİRYAKİ pas tutmuş eski tel gibi,
Eğilmiş bükülmüş boynu bel gibi.
Yar hasreti yakmış sönmüş kül gibi,
Kararsızım durup akmak misali..!


02 Ocak 2013
03.33
İstanbul