Aşk’a niyetli yalnızlıklarım var,
Her bir yalnızlığıma ayrı bir abdest alıyorum..
Bir Sevda mevsimi arar bu gönül,
İçimde büyüyen koca umutlarla,
Büyüyor büyüyor..
Nefes nefese kalıyorum umut kıvılcımlarımla.
Aşk’ın aşkı’nı düşünüyorum,hüzne gömüldüğüm her gece..

Sahi Aşk neydi ki?
Hiç terk etmeyen sevgili’ye,ram olmak değil miydi?
Her kalbine değişinde, Yerle bir olmaktı,
Sonra bir kez daha, bir kez daha ve bir kez daha..!

O vurulan kapı açılmasa bile,edeple istemekti..
Vav olmaktı kapısında..
Gözden düşen yaşlarla hece hece aşk okuyup, Beklemekti..
Hem de Sabrın son raddesine inanarak,beklemekti ,
Sabırla,duayla..


Ayrılığı bile yüreğine bastırmaktı,
Her basılan yaraya, "Rabbena leke’l hamd "demekti..
Estağfirullah sitemde neymiş..?
Sevgili’den gelen herşeyi başgöz üstünde kabul etmekti..

Ve hep bilirdim ki,
Güvensizlik inanç azlığındandı..
Bir gün gelir,
Benim de hazan çiçeklerim büyüyecekti..

AŞK..
Herşeye rağmen kapısında kovmayan RAHMAN’aydı..


Semra’m Öztekin
02.01.2013