4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2583
Okunma
karanlık...
lanetlemiş sanki herşeyi,
kara güller yetişmiş altında...
kara güller;umutsuzluğa
beyaz kokular saçıyor,
son bir çırpınpş yapraklarında...
beyaz bir anka,
sanki rüyalardan gelmiş,
dalıyor kara güller arasına,
gagasında beyaz bir tohum,
bırakıyor karanlıklara...
beyaz bir gül;yavaş yavaş
açıyor
karanlıkta,bir ışık
gibi parlıyor
son direnişi umudun karanlığa
aşkı doğurmak uğruna...
umut filizleniyor,
doğuyor aşk
direnemiyor daha fazla
karanlık ve terk ediyor
ESİR BEDENİMİ.....