Yine gecenin sessiz ve koyu karanlığı
O karanlığa inat ayan ve tenha düşler
Papatya tarlasından kopartılmış taze
Birkaç papatya ve molotof kokteylini kaynatıyor beynim
Fincana dökülense yine ben acı ve öfke karışımıyla
Ömrümce dik durabilen başım ve yüreğim yine savaş hazırlığında
Kapkara bir düğme gibiyim yalnızlığa ilikli




Dalgın beynimin ve gözlerimin kıyılarından
Yine rotası belirsiz gemiler geçiyor
Tek başıma ordu gibiyim karşısında kederin
Kederki acıların ağır olgusu
Yüklemi hep aynı nesnesi çok bir cümle aşk dediğin
Kim nasıl hesaplıya bilirki hayal kırıklarının hacmini




Düşünüyorumda bu hayatın neresindeyim ben
Kendi muhakememle sorgulasamda kendimi
Sonuç neticesiz kalıyor tarafsız bakamıyor insan kendine
Kimilerimiz mutlu,kimilerimiz mutsuz
Bazılarımız ümidi tüketmezken bazılarımız ümitsiz
Kimilerimizse ortalarda bir yerlerde
Ya ben neresindeyim hayat denen olgunun





Küçük umutlar biriktirsemde hayat hep acı kahve tadı verir
Herşeyi içime atarımda bir kendimi içine atacak yer bulamam
Anlamıyana az, anlayana fazla gelirim
uzaktan seyretsemde arkadaşızdır Mutluluk,Acı,ve Ben
Saklanbaç oynar gibi, mutluluk oyunbozan,mızıkçı hep saklanır
Mutluluğu bulduğumu sandığım an,hep sobeler beni acı saklandığı yerden




Haketmesende yine süzülüyorsun yüreğime sevgili
Saklı kalan yıllarda tek,birtek sen varsın hep orada
Tükeniyorum bir son,a el veren girdabın içinde dönüyor hep aynı düşünceler
Haykıramadığım sessiz çığlıklarım boğulup kalıyor o girdapta
İçim buruk hüzün doluyum gecenin bu zifiri karanlık saatlerinde
Yine güneş doğmak üzere yine senden bir haber yok
Belli ki bugünde gelmeye niyetin yok,niyetin yok SEVGİLİ.......



______________________________________________________Eylul-Hicran...