Duman olup sarmak vardı sahipsiz dağları
Oysa ben yalnızlığı yaşıyorum
Dilimde kabulsüz dualar



Sensiz kaldığım nice akşamlar ,sesin dolardı odama
Yalnızlık, beter mi beter
El değmedik dualar dökülürken dilimden ,senin için
Ben yok sayardım senin olmadığın vakitleri
Kendimi
Şimdi gözlerimi çeviriyorum yüzünden
Ve kapkaranlık bir ülkedir saçların
Hüzün düşmüş bütün düşlerimin rengine
Güneş de uzak sabahlarıma



Sen gül eğlen istersen
Benim gözyaşlarım bile mahremken
Demek bu kadar zormuş kafa tutmak hayata
Öğrendim ki güneş okşamadan tomurcuk açmazmış
Farzet ki ben bir bataklığa düşmüşüm
Sen gül oyna istersen
Ben dipsiz acıların adresi olurken
Benim gözyaşlarım bile mahremken



Mutluluk uzaklarda yanan bir ateşmiş
Oysa bir kez öpseydin değerdi bütün verdiklerime
............................................................
............................................................


Tuz yakar mı martının sırtında denizin açtığı yarayı?


..........................
…………………………………
Senin de sinende baharlar solsun