Ömrüm bitmiş son demine ermişim
Ne hatırım kalmış ne de hukuğum
Belli taşmış sabrım iyce dolmuşum
Kula muhtaç eden kullar utansın.

Yıllar boyu çektim her türlü yükü
Sırtımdan çekerek giydiler kürkü
Dilimin ucunda acı bir türkü
Söylerim duymayan kullar utansın.

Serçe kuşu gibi durmadan öten
Sevimsiz tipiyle her yerde biten
Öne çıkmak için herkesi iten
Akıllı geçinen kullar utansın.

Gönüldeki gülün sevgidir suyu
Yürüdüğü yollar karanlık kuyu
Yıllardır hep aynı değişmez huyu
Huyu değişmeyen kullar utansın.

Dedim ki vatana hizmet edeyim
Yolum iyi güzel nere gideyim
Size dedim başka kime diyeyim
Sözden anlamayan kullar utansın.

Sevgin buysa senin istemem kalsın
Karanfiller güller açmadan solsun
Kararın zulümdür haberin olsun
Hatıra saygısız kullar utansın.
*
Abidin GÜNEYLİ-Mersin