İçimde yerleşmiş bir kırık ayna
Daim yamuk, yumuk gösterir beni.
Şerrinden el aman deyip inlerim
Bana, beyaz pamuk gösterir beni.


Bir hayır’a varsa, tutar elimi
Yalanda, dolanda çözer dilimi
Mahcup eder fena büker belimi
Kadim dosta yamuk gösterir beni.


Olmayan hüneri sırtıma yamar
Bedenimi sarmış şer kılcal damar
Biraz doğrulunca vurur bir şamar
Ekşi, acı, koruk gösterir beni.


Güzel amelime çöker kir gibi
Göremem içimde meçhul sır gibi
Benliğimde gezer koca tır gibi
İçi ardak tomruk gösterir beni.


Söküp atmam muhal son nefes dâhil
Ne versem, ben hala yanında bahil
Çokbilmiş, ukala, kopkoyu cahil
Olduğundan çürük gösterir beni.


Yerleşmiş anlıma otağın kurmuş
Bütün benliğime pranga vurmuş
Ancak nur, feyizle usluca durmuş
İlk fırsatta kütük gösterir beni.


O kırık aynayı tamir ne mümkün
Mutmain makamda tek bulur sükûn
Kavgam hep geçiyor onunla yekûn
Olduğunca börtük gösterir beni…



Salih Yıldız…25.12.2012




.