Kanat çırpıp uçtu buradan kuşlar
Ben burada kaldım böyle ÇARESİZ..!!
Yükseğe çıkanlar menzile uçar
Ben burada kaldım böyle ÇARESİZ..!!

Yaşadım ömrümce edepli arlı
Felek niye ömrüm boranlı karlı
Çekerim çileyi olman oralı
Ben burada kaldım böyle çar naçar

Kırkyılda bir güzel görmüştü gözüm
Daldım gözlerine tutuştu özüm
O günden bugüne sönmüyor közüm
Ben burada kaldım böyle ÇARESİZ..!!

Lâl oldu konuşmaz o şeyda diller
Söylesemde derdim anlamaz eller
Yâr’den ırak kaldım perişan haller
Ben burada kaldım böyle ÇARESİZ..!!

Gözlerimden yaşlar sel olup çağlar
Hasretin ateşi sineyi dağlar
Çöllere dönüştü yemyeşil bağlar
Ben burada kaldım böyle ÇARESİZ..!!

Der DURAK’ım gözüm birşeyi görmez
Kalkmıyor kollarım el başa ermez
Ayılık dediğin bu kadar sürmez
Ben burada kaldım böyle ÇARESİZ..!!
Bulanarak çağlıyorum ÇARESİZ..!!

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ